1. Mądrość mojego przyjaciela- kim jesteś młody człowieku?

Ostatnio spotkałem swojego przyjaciela, który ma firmę programistyczną. Tworzy rożne aplikacje i programy. Rozmawialiśmy o obecnej sytuacji w Polsce i tego co się dzieje u niego w branży. Powiedział mi coś ciekawego:

"Czasem przychodzą do mnie znajomi z dawnych lat, mówiąc że chcą zostać programistami, bo to teraz modny zawód i bardzo dobrze płatny. Z reguły zgadzam się i zatrudniam ich jako junior developer do dosyć prostych zadań."

Weź indywidualną sesję dopasowaną tylko i wyłącznie do Twojej sytuacji ROZPOCZNIJ I ZAMÓW, coaching kim jestem- kim jesteś online:
+48 790-768-482
info@rafalszrajnert.pl

Przekwalifikowując moich przyjaciół, aby zostali programistami, zauważyłem coś interesującego. Osoby już zatrudnione to chętni i zdeterminowani do szybkiej nauki studenci. Im dłużej pracują poza polem IT, tym bardziej są sumienni. 

Z kolei zatrudniają studentów na staż zauważam, że Ci, którzy wciąż są uczniami, czasami rażąco robią swoją pracę na "odwal się".

Po rozmowie z obiema grupami zdałem sobie sprawę, że każdy student zatrudniony na staż wierzył, że po ukończeniu studiów magicznie i natychmiast znajdzie pracę."

Zgodziłem się z nim, sam mam podobne zdanie na ten temat. Jeśli ktoś już wystarczająco w życiu przeżył to dużo lepiej docenia dane mu szanse.

Podsumowując to w kilku słowach:

Teraz, dla każdego, kto nadal nosi okulary w kolorze różowym, oto jak działa prawdziwy świat.

Każdy ma potrzeby. 

Potrzeby rodziny, przyjaciół, domu, pracy, hobby itp.

Chciałbym jednak porozmawiać o jednej z najważniejszych i najbardziej istotnych potrzeb: pragnieniu dobrego życia i zarabiania dobrych pieniędzy .

Większość ludzi ma tę potrzebę. Prawie wszyscy starają się to zaspokoić poprzez pracę, działania zawodowe i karierę. Osiągnięcie tego celu poprzez rozwój zawodowy i samorealizację wydaje się całkowicie logiczne. Kto nie chce być najlepszym ekspertem i światowej klasy profesjonalistą? 

Uznanie, szacunek, wysokie dochody, duże możliwości - brzmi fantastycznie, prawda?

Jaki więc plan mają te miliony lub miliardy potencjalnych przyszłych najlepszych profesjonalistów? Najczęściej jest to plan: ukończyć szkołę średnią, dostać się na studia, ukończyć studia, pracować, zbudować wspaniałą karierę, a następnie przejść na emeryturę.

Ten plan wygląda dobrze, ale taki nie jest.

Różnica między dobrym planem a złym planem polega na tym, że dobry plan prowadzi do sukcesu, a zły plan do porażki.

Opisany powyżej plan pomija tak wiele elementów prawdziwego życia, że ​​nawet nie wiem, czy nazwać go prymitywnym, przestarzałym, czy po prostu błędnym.

Jakich czynników nie bierze pod uwagę ten popularny plan na sukces?

Konkurencja

W określeniu tego kim jesteśmy i kim chcemy być pomaga zrozumienie psychologi siebie, polecam książkę

Link: Psychologia rozwoju człowieka.

Podręcznik napisany pod opieką prof. Anny Brzezińskiej, niekwestionowanego autorytetu w dziedzinie psychologii rozwoju

Całkiem dobrą książkę napisał też Mateusz Grzesiak, Link: Psychologia zmiany

Pamiętaj kim jesteś i kim chcesz być

2. Zwycięzca bierze wszystko

5% najlepszych ekspertów zarabia 50% wszystkich wynagrodzeń. 20% najlepszych ekspertów zarabia 80% wszystkich pensji.

Niektóre firmy szukają najlepszych pracowników, inne - najtańszych. Ci pierwsi nie mają nic przeciwko płaceniu więcej, ale chcą uzyskać wszystko, co mogą kupić za swoje pieniądze. Ci ostatni chcą płacić absolutne minimum za najniższą jakość, jaką mogą zaakceptować.

Doświadczenie i lata- ich wpływ na osobowość

Rozpoczniesz swoją karierę od najniższego punktu po lewej stronie krzywej. Oczywiście najlepiej być po prawej stronie. Przed tobą długa droga. Musisz dotrzeć do prawej połowy tak szybko, jak to możliwe. Różnica między profesjonalistami z prawej strony, a specjalistami z lewej strony to ich doświadczenie (tj. doświadczenie wysokiej jakości).

Tak długo, jak jesteś po lewej, liczba potencjalnych pracowników na Twoim poziomie jest znacznie większa niż zapotrzebowanie na nich. Oznacza to, że jest to rynek kupującego (pracodawcy). Musisz konkurować z ludźmi takimi jak Ty o dowolne stanowisko, bez względu na to, jak skromne jest.

Ale gdy tylko zdobędziesz wystarczającą ilość doświadczenia, aby przejść do prawej połowy, zasady gry zaczynają się zmieniać. Popyt zaczyna przewyższać podaż, a wynagrodzenia zaczynają rosnąć. Pięć lat dobrego doświadczenia zawodowego może przynieść Ci dziesięciokrotny wzrost wynagrodzenia. Pomyśl, spójrz w obie strony i ucz się.

Dołączenie do grona najlepszych 5% jest jeszcze lepsze. Twoje dochody będą ograniczone tylko budżetem Twoich klientów lub pracodawców. Jeśli chcą znaleźć najlepszego eksperta, będą musieli zapłacić więcej. Tak jak na aukcji.

Inteligentna i pracowita osoba może dołączyć do najlepszych 20% w ciągu 5 lat i przejść do najlepszych 5% w ciągu następnych pięciu. Oczywiście trzeba dużo się samokształcić, często zmieniać pracę, a czasem przepracowywać się.

Ale tak naprawdę nie musisz długo pracować. Najlepsi specjaliści nie pracują więcej; działają lepiej. Lepiej niż ktokolwiek. Właśnie dlatego najlepszego profesjonalisty nie można zastąpić dziesięcioma przeciętnymi.

Załóżmy, że masz 46% głosów w wyborach prezydenckich, a drugie miejsce 45%. To nie znaczy, że masz absolutną większość lub dwa razy więcej wsparcia niż Twój rywal. Wygrałeś zaledwie 1%! Ale jesteś nowym prezydentem. Dostajesz wszystko, a zdobywca drugiego miejsca nic nie dostaje.

3. Przegrany nie dostaje nic

W tej grze przegrany nie dostaje nic

Jeśli kiedykolwiek aplikowałeś na uczelnie, wiesz, że czasami jest 1000 kandydatów na 100 miejsc. To znaczy, że tylko 100 na 1000 kandydatów zostanie przyjętych, a pozostałych 900 pozostanie bez niczego.

Jak myślisz, co się stanie, gdy skończysz studia i zaczniesz szukać pracy? Konkurencja będzie rosła wykładniczo.

Załóżmy, że tego lata kończysz studia prawnicze w Warszawie. Załóżmy, że w Warszawie jest 5 szkół prawniczych, które co roku wysyłają 500 prawników w świat. Istnieją dwa wolne miejsca pracy z rocznym wynagrodzeniem w wysokości 70 000 PLN, 8 za 40 000 PLN i 30 jako szeregowy aplikant w małych kancelariach za 20 000 PLN rocznie.

Fakt# 1: Mamy więc 500 prawników ubiegających się tylko o 40 pozycji. Tak więc tylko 40 na 500 absolwentów dostanie pracę, dla której studiowali. Reszta, która zmarnowała kilka lat na zdobycie dyplomu, będzie musiała pracować jako kierownik sprzedaży itp.

Fakt# 2: Załóżmy, że jesteś jednym z 40 najlepszych absolwentów. Jakie masz szanse na znalezienie zatrudnienia? O wiele mniej niż 100%, ponieważ istnieją takie rzeczy, jak powiązania rodzinne, rodziny prawników itp. Większość z tych 40 ofert pracy zostaną obsadzone przez dzieci, siostrzenice, siostrzeńców lub wnuki dyrektorów firm.

Fakt# 3: Załóżmy, że jesteś najlepszym uczniem roku. Nie masz doświadczenia w pracy. Będziesz konkurować z ludźmi, którzy mają już 3-5 lat praktycznego doświadczenia zawodowego. Mają doświadczenie, reputację i powiązania. Prawdopodobnie będziesz musiał zacząć od dolnej części drabiny awansu.

Fakt# 4: Będziesz musiał pracować za grosze przez pierwsze trzy lata, zdobywając doświadczenie i ucząc się niezbędnych umiejętności. Tylko wtedy będziesz mógł konkurować o dobre miejsca pracy, które mają potencjał, przynoszą cenne doświadczenie i oferują wysokie zarobki. Powinieneś był rozpocząć ten proces jeszcze na studiach a jeszcze lepiej pod koniec liceum. Ale jeśli ukończyłeś typowy uniwersytet, musisz zrobić to wszystko sam.

4. Nie masz nic

Nie masz nic. Czy to podpowiada Ci już teraz podświadomość?

Wszystko co masz to dyplom. W większości przypadków potencjalni pracodawcy uważają, że nie jest wart papieru, na którym jest drukowany. Zazwyczaj pracodawca dobrze zdaje sobie sprawę z prawdziwej wartości Twojego stopnia naukowego i wie, jak praktycznie jest on nieprzydatny w porównaniu do doświadczenia zawodowego.

Jesteś absolwentem studiów? Kto nie jest? Istnieje mnóstwo osób ze stopniami naukowymi. Jest to trend obserwowany w Polsce od niemal 20. Każdy Ci mówi idź na studia, a później dostaniesz dobrą pracę. Dyplom nie gwarantuje niczego. To jak certyfikat, który mówi, że nie jesteś głupi. Studia nie daje żadnych supernowoczesnych umiejętności. Zwykle jeden rok pracy przynosi tyle samo wiedzy, co wszystkie pięć lat studiów. Tak to jest, czy Ci się to podoba, czy nie.

Definicja siebie i samoocena

Samoocena jest nadrzędnym pojęciem o tym, kim jesteśmy - fizycznie, emocjonalnie, społecznie, duchowo i pod względem wszelkich innych aspektów, które składają się na to, kim jesteśmy (Neill, 2005). Wraz z rozwojem kształtujemy i regulujemy naszą koncepcję siebie, w oparciu o wiedzę o sobie. Jest wielowymiarowy i można go podzielić na poszczególne aspekty.

Na przykład możesz mieć zupełnie inne pojęcie o tym, kim jesteś pod względem fizycznego ciała, a kim pod względem duszy.

Wpływowy badacz własnej skuteczności Roy Baumeister (1999) definiuje samoocenę w następujący sposób:

„Wiara jednostki w siebie, w tym w atrybuty osoby, jej tożsamość i osobowość”.

Podobna definicja pochodzi z książki Rosenberga z 1979 r. Na ten temat; mówi, że koncepcja siebie to:

„… Całość myśli i uczuć jednostki odnoszących się do siebie jako przedmiotu”.

Samoocena związana jest z kilkoma innymi konstruktami „ja”, takimi jak samoocena, obraz siebie, skuteczność i samoświadomość.

5. Refleksja

A Ty kim jesteś? Zadajesz sobie pytanie kim jestem? Na jakim etapie, co dalej...

Czas ucieka, lata lecą. Realizujesz swój plan?

Wiesz gdzie chcesz dojść i masz określoną drogę?

Nie trać życia. I tak już dużo uciekło Ci przez palce.

Jeśli potrzebujesz pomocy to zadzwoń. Podczas tylko jednej sesji ustalimy plan dla Ciebie.