Rafał Szrajnert - Biznes, psychologia, życie

Techniki pamięciowe, mnemotechniki. Czyli jak zwiększyć potencjał mózgu! (przykłady, definicja)

Play Episode Pause Episode

Mute/Unmute Episode Rewind 10 Seconds 1x Fast Forward 30 seconds

00:00 / 17:17

RSS Feed

Share

Link

Embed

Techniki pamięciowe, mnemotechniki. Czyli jak zwiększyć potencjał mózgu!

Techniki pamięciowe i mnemotechniki przedstawione w prosty i skuteczny sposób.

Ale mam jeszcze coś lepszego… naukowo  sprawdzone i działające przykłady.

A co to dla Ciebie oznacza? O tym już za chwilę. Także oficjalnie… Rafał Szrajnert, zapraszam…

KLIKNIJ W OBRAZEK:

Jeśli wolisz formę wideo to poniżej masz film:

Techniki pamięciowe spis zagadnień i definicje:

Czym jest pamięć?

Pamięć to:

To proces odpowiedzialny za rejestrowanie, przechowywanie i odtwarzanie doświadczenia.

Informacje przechowywane są w sposób obrazowy. I to już jest dla nas pierwsza wskazówka, także miejcie to na uwadze.

Przypominanie uruchamia szereg skojarzeń i obrazów (proces asocjacji).

Jakie mamy rodzaje pamięci?

Najprościej rodzaje pamięci podzielmy na 3:

a) ultrakrótka (sensoryczna)
b) krótkotrwała (operacyjna)
c) długotrwała.

Zaufali mi najlepsi:

1.  Pamięć sensoryczna

Tutaj informacje rejestrowane są za pomocą zmysłów.

Doświadczenia są zachowywane bez zniekształceń przez około 1 sekundę.

Pojemność do 99 % informacji z otoczenia.

Informacje są przyjmowane i przechowywane bez przetworzenia.

Występuje tu podział:

• a) ikoniczna – informacje zapamiętane przez krótkie okresy rejestracji   obrazów (np.  informacja z książki).
• b) echoniczna – informacje słuchowe.

2.  Pamięć operacyjna (STM)

Drugim rodzajem pamięci jest z kolei pamięć operacyjna (STM- short term memory).

Jest to tymczasowy magazyn: pamięta niewiele informacji przez kilka do kilkunastu sekund.

Informacje mogą przejść do pamięci długotrwałej.

Występuje selekcja danych – czyli zostawia to, co uzna za ważne.

Analiza informacji jest kierowana tylko przez podświadomość (bez udziału świadomości).

Informacje są rejestrowane w formie dźwiękowej.

Dzięki niej czytamy, pamiętamy adresy i numery telefonów.

Posiada ponadto ograniczoną pojemność.

Co do pojemności to każdy człowiek posiada inną pojemność. Przyjmuje się że zapamiętujemy od 5 do 7 cyfr.

Jak możemy już teraz zastosować pewien trick? Zwiększenie ilości zapamiętanych cyfr możemy zmienić za pomocą porcjowania w większe grupy liczb, które coś dla nas znaczą lub są łatwe– np. 200200020000 to 200, 2000 i 20000.

Porcjowanie  zwiększa wydajność i sprawność umysłu.

Natomiast utrwalenie informacji następuje przez powtórki wewnętrzne.

REKLAMA

Koniecznie zobacz NAJLEPSZE szkolenie z Facebooka na rynku

Link do kursu: szkolenie Facebook Ads

Reklama:

3.  Pamięć długotrwała (LTM)

Trzeci rodzaj to LTM, czyli long term memory- pamięć długotrwała.

Teoretycznie nieograniczona pojemność i czas przechowywania.

Zapamiętywanie odbywa się semantycznie lub wzrokowo, również wymaga koncentracji.

Utrwalenie informacji następuje dzięki stosowaniu i powtarzaniu jej.

Występuje tutaj pozorne zapominanie – informacje można wydobyć dzięki specjalnym technikom. Dostęp do zapamiętanych danych jest powolny, wymaga czasu.

Pamięć długotrwałą dzielimy na:

a) deklaratywna (jawna, świadome)

– po pierwsze określa poziom wiedzy, nie można jej zapomnieć, po prostu „wiem, że…” (np. jak masz na imię?) łatwe przypominanie, nie zależy od kontekstu, Przechowuje informacje abstrakcyjne (np. jaki kolor ma twoja ulubiona koszula?)

– po drugie semantyczna – jest to ogólna wiedza o świecie, język, kojarzenie faktów. Mózg tworzy skojarzenia: łączenie podobnych informacji, grupowanie, tworzenie zbiorów (etykiety).

– po trzecie autobiograficzna – czyli przypominanie zdarzeń z przeszłości. Określone w czasie (ile miałeś lat gdy zrobiłeś x?), zachowują relacje między zdarzeniami. (np pamiętasz co jadłeś na śniadanie). To właśnie nasza tożsamość. Przypominanie wymaga czasu, ponadto przechowuje informacje abstrakcyjne.

b) niedeklaratywna

– czyli pamiętamy zdolność chodzenia, tańczenia itp. Wymaga doświadczeń i informacji. Opiera się na nawykach. związkach, określa typy bodziec-reakcja, informacje przypominane są automatycznie, bez udziału świadomości.

–  proceduralna – doświadczenia, dostosowanie do otoczenia.

–  mamy habituacje – czyli zmniejszenie reakcji organizmu na powtarzający się bodziec (przyzwyczajenie, z czasem możliwa niewrażliwość) i nie wymaga koncentracji.

–  warunkowanie – powstawanie odruchów przez połączenie bodźca warunkowego z bodźcem bezwarunkowym

–  torowanie (priming) – przygotowanie, naprowadzenie bodźca na daną kategorię poznawczą –> zmiana w sposobie postrzegania. Jeśli na czymś skupimy naszą uwagę to częściej będziemy to widzieć i nasze zachowanie będzie się zmieniać. Prosty przykład to zacznij powtarzać jakiś kolor, np żółty przez minutę. Po tym czasie zaczniesz dostrzegać w okół siebie więcej żółtych przedmiotów. Jest to potężne narzędzie ponieważ możemy świadomie kształtować nasze postrzeganie.

Mózg

Kilka ciekawostek na temat mózgu:

1. Waży przeciętnie 1500 gramów
2. Ma trylion komórek mózgowych
3. 100 miliardów komórek nerwowych
4. Jedna komórka może stworzyć 20 tysięcy nowych połączeń
5. Ilość możliwych połączeń komórek szacuje się na 1000 trylionów
6. Mózg podzielony jest na 2 półkule. Lewa – logiczna, uaktywnia działanie pamięci krótkoterminowej i prawa – kreatywna, zapewnia funkcjonowanie pamięci długoterminowej.
7. Obie półkule łączy corpus callosum – system 300 milionów komórek nerwowych.
8. Pracuje w zakresie 4 rodzajów fal na częstotliwości:

• Beta – 13-25 c/s
• Alfa – 8-12 c/s
• Teta – 4-7 c/s
• Delta – 0,5-3 c/s

Jak działa mózg i pamięć

Kilka faktów, które pozwolą Ci lepiej kontrolować zapamiętywanie.

• Czytając książkę lub słuchając wystąpienia najczęściej zapamiętujemy od 3 do 7 pierwszych i od 2 do 5 ostatnich słów (jest to „efekt świeżości”) Najtrudniej zapamiętać środek materiału.

• Prawo powtórzeń – powtarzające się informacje pamiętamy lepiej. Dlatego podczas nauki bardzo ważne jest powtarzanie materiału.
  
• Nauka niewielkiej partii materiału – kilka do kilkunastu powtórek w ciągu 72 godzin. Dzięki temu informacje przechodzą z pamięci krótkoterminowej do pamięci długoterminowej.
  Jeśli czeka nas nauka dużej ilości materiału to najlepiej jeśli powtórki będą rozłożone w czasie.
• Prawo wyjątkowości – łatwiej zapamiętujemy informacje, które znacznie różnią się od od całej partii materiału. Na przykład mogą to być informacje niepasujące, absurdalne, śmieszne. Wymagają pracy wyobraźni – twórz obrazy i skojarzenia.
• Zdolność asocjacji – nowe informacje możemy połączyć z tymi, które dobrze znamy.
• Umiejętność i potrzeba zrozumienia sensu  – mózg ma potrzebę wyciągania  wniosków, odkrywania sensu na podstawie dostarczanych mu informacji.
• Prawo elaboracji – polega na zobaczeniu nowej informacji za pomocą obrazu, połączonego z elementami ruchu, koloru, zapachu, emocji, smaku.
• Sekwencja  –   mózg   przechowuje  informacje,   z   jakimi zetknął się podczas życia. Są zakodowane według określonej sekwencji.
• Gotowość  –   mózg   pracuje   zawsze;   nigdy   nie   jest   całkowicie wyłączony.
• Umiejętność   tworzenia   schematów   i   wzorów –  stają   się automatycznie wykonywaną sekwencją codziennych czynności.

Mechanizmy zapamiętywania, techniki pamięciowe

Jakie istnieją skuteczne mechanizmy zapamiętywania?

• Jeżeli chcesz zapamiętać jakąś informacje – zamień ją na pojedynczy obraz lub serię obrazów. Dzięki temu, informacja stanie się bardziej zrozumiała (zobaczyć ją oczami wyobraźni, możesz nawet usłyszeć dźwięk, poczuć zapach).
• Najważniejsze cechy obrazu: absurdalność, wyolbrzymienie, humor, ruch, pozytywne emocje, przesada, erotyka, wyrazistość, szczegółowość.
• Pamiętajcie, że pamięć ma nieograniczone możliwości gromadzenia wiedzy.
• Posiadasz już ogromną ilość informacji którą ciągle rozszerzasz.
• Wyćwiczony umysł łączy świadomie nowe informacje i doświadczenia ze starymi. Dzięki temu możesz bardzo szybko zapamiętać bardzo dużą ilość materiału.
• Każda zapamiętana informacja znajduje się pamięci i nie można jej zapomnieć. Jeżeli masz problem z przypomnieniem – posłuż się wyzwalaczem (zapach, dźwięk, dotyk) aby wydobyć tą informację z pamięci chwilowo niedostępnej.

Przyczyny zapominania

Dlaczego zapominamy?

• Po pierwsze mamy zanik pamięci – czyli nieużywany ślad pamięciowy zanika, przechodząc do pamięci długoterminowej niedostępnej
• Dalej, istnieje coś takiego jak represja – czyli zepchnięcie negatywnych myśli i emocji do podświadomości. Są niedostępne wtedy dla świadomości
• Kolejne… zniekształcenia – zmiana informacji lub wspomnień w taki sposób, aby były zgodne z naszymi oczekiwaniami. Czyli swojego rodzaju „wewnętrzna sugestia”
• Idźmy dalej, i powiedzmy co to interferencja. Stare informacje wypierane są przez nowe. Nowe utrudniają odtworzenie starych. Dzielimy ją na proaktywną i retroaktywną.
  a) proaktywna – doświadczenia z przeszłości utrudniają naukę nowego materiału
  b) retroaktywna – odwrotnie do proaktywnej
• I ostatnia kwestia. Brak wyzwalaczy – mało używany ślad pamięciowy potrzebuje bodźca, który wywoła z pamięci właściwe informacje

Mapy myśli

Do znanych wspomagaczy zapamiętywania zaliczamy mapy myśli.

Mapy myśli:

• to sposób na szybkie i twórcze sporządzanie notatek
• mózg przechowuje i przetwarza informacje, korzystając ze schematów i skojarzeń
• w proces tworzenia mapy myśli zostają zaangażowane obie półkule mózgowe
• im częściej posługujemy się jednocześnie pracą lewej i prawej półkuli, tym bardziej każda z nich korzysta na tej współpracy, w efekcie czego nasza efektywność myślenia i zapamiętywania znacznie wzrasta.
• dodatkowo pomaga uporządkować i przyswoić informacje

Jak stworzyć mapę myśli?

1. Notuj zawsze na czystej kartce papieru formatu A4 lub A3, ułożonej poziomo.

2. Na środku umieść tytuł z ilustrującym go rysunkiem, symbolem, skrótem literowym

3. Od środka mapy prowadź łączące się ze sobą „gałęzie”, linie.  Różnicowanie grubości linii pomaga w zrozumieniu stopnia ważności  informacji. Linie pod kątem nie większym niż 45 stopni (dzięki temu nie musisz odwracać kartki).

4. Na   liniach   umieszczaj   kluczowe słowa. Na każdej  gałęzi tylko  jedno słowo, które łączy się z innym. Używaj   liter   drukowanych. Pojedyncze słowo zwiększa swobodę myślenia.

5. Każdą grupę zagadnień rysuj innym kolorem, zależnych od stopnia ważności. Korzystaj z symboli, strzałek, własnych kodów znaczeniowych. Stwórz własny styl MM.

6. Numeruj   główne   linie –  uporządkowanie   w   kolejności   głównych   zagadnień (przydatne podczas tworzenia referatu).

7. Zostawiaj wolne linie, z czasem możesz coś dopisać.

8. Poszukaj programów open source do szybszego i łatwiejszego tworzenia map myśli.

Nie zastanawiaj się gdzie wstawić poszczególne elementy. To spowalnia cały proces. Zapisz wszystko co przychodzi ci do głowy. Logiczne rozplanowanie notatek możesz zostawić na koniec.

Jak uczyć się na podstawie Map Myśli?

1. Przygotowanie
   • Przejrzyj książkę, zapoznaj się ze strukturą, zorientuj się w tematyce rozdziałów
   • wyznacz ilość materiałów do nauki
   • jeżeli to konieczne, podziel go na części i np. z każdego rozdziału stwórz mapę myśli
   • stwórz szybką mapę myśli prezentującą twój aktualny stan wiedzy na temat z którego się uczysz
2. Zastosowanie
   • ogólny przegląd materiałów. Zwróć uwagę na: tytuły rozdziałów, słowa pisane dużymi literami, kursywą, tabele, zdjęcia, przypisy.
   • jednocześnie zacznij układać mapę myśli od głównego tematu w centrum i stwórz odgałęzienia
   • wstępne przejrzenie: uzupełniasz luki po wstępnym przejrzeniu, skoncentruj się na jednym akapicie i wybierz z niego słowa-klucze, najważniejsze informacje
   • końcowy przegląd: wróć do zagadnień, które sprawiały ci szczególne problemy i miejsc, które uważasz za ważne. Uzupełnij notatki.

Zalety Map Myśli

• ułatwiają zrozumienie, zapamiętanie
• gdy nabierzesz wprawy, notowanie zajmuje mniej czasu
• pobudza twórcze myślenie
• porządkują informacje i myśli
• pozwalają na dokładną analizę

Słowa-klucze

• Mózg nie kieruje się gramatyka ani stylistyką. Ma swoje własne ścieżki. Jedno skojarzenie pobudza kolejne, słowa przechodzą w obrazy, a te w odczucia, znowu w słowa i tak w nieskończoność.
• Słowa-klucze, niosą najwięcej treści, budują obrazy, stymulują skojarzenia
• Do pełnego zrozumienia tekstu wystarczy 5 % informacji z książki
• Klucze to zwykle silne rzeczowniki i czasowniki połączone z przymiotnikami i przysłówkami
• muszą być obrazowe – dom = budynek / rodzina = dzieci / rodzice = bezpieczeństwo itd.
• Liczba słów kluczowych zależy od: znajomości informacji z tekstu, potrzebnego poziomu szczegółowości, celu tworzenia mapy, zainteresowania tematem, zaufania do pamięci
• tworzenie słów kluczy może skrócić czas nauki nawet do 90% (zwykle 50-75%)

Podobno Nietzsche powiedział kiedyś, że większość książek można streścić w jednym akapicie bez uszczerbku dla ich wartości.

Techniki pamięciowe, mnemotechniki

Oprócz map myśli istnieje nawet lepsze narzędzie, czyli mnemotechniki.

• Mnemotechniki to techniki pamięciowe – sposoby, metody, umożliwiające   zapamiętanie   w   bardzo   szybki   sposób,   po jednokrotnym powtórzeniu, dowolnych informacji.
• stosowanie  tych strategii   pamięciowych   wymaga   korzystania
  z wyobraźni  i skojarzeń.
• mnemotechniki wykorzystują techniki tworzenia i wyobrażania sobie obrazów lub filmów, dzięki którym możesz łatwiej zapamiętać różne informacje
• obraz powinien zawierać jak najwięcej elementów, które cechują
  • pozytywne uczucia
  • kolor i barwa
  • akcja, ruch
  • humor
  • związki
  • przesada
  • numeracja, liczby
  • szczegóły
  • wrażenia zmysłowe
  • erotyka
  • porządek, kolejność, organizacja
  • niepowtarzalność
  • „ja” w obrazie, łatwiej zapamiętujemy gdy coś dotyczy nas lub bierzemy w tym udział

Łańcuchowa Metoda Skojarzeń (ŁMS)

Pierwszą podstawową, wymieńmy łańcuchową metodę skojarzeń.

• polega na zapamiętaniu dowolnego ciągu informacji z wykorzystaniem siły „żywego” obrazu łączącego kolejne obrazy w odpowiednim porządku.
• ŁMS używa się do zapamiętania szeregu informacji, łącząc ze sobą kolejne informacje 1 z 2, 2 z 3, 3 z 4 itd. za pomocą wymyślonych scen, wiążących się ze sobą jak ogniwa łańcucha.
  • Przykład: masz do zapamiętania 4 słowa: ołówek, niebo, deszcz, wino.
  • Wyobraź sobie ołówek (kolor, wielkość, waga, napis itd.) „zobacz”, jak ten ołówek niczym kosmiczna rakieta, startuje i unosi się w powietrze pozostawiając za sobą kłęby dymu i ognia, wydobywające się z „silnika”. Słyszysz ten świst pędu? Obserwuj lot ołówka, który po chwili przecina niebo. Niebo   jest   jasnoniebieskie, pełne kłębiastych   chmur,  przez   które   przebija   się   słońce.   Teraz połącz informację 2 z 3. Gdy ołówek przebił z nieba zaczął padać rzęsisty deszcz, ale zauważasz, że zamiast kropli deszczu z niebo spadają butelki z winem (wyobraź sobie wielkość butelek, dźwięk uderzających w ziemie, kolor, słodkie czy wytrawne) itd.
• Im więcej szczegółów i detali w stworzonej scenie, tym lepiej zapamiętasz informacje (kolor, wielkość, kształt, waga itd.)
• Zamknij oczy i przypomnij sobie wszystkie sceny po kolei. Jakie informacje pamiętasz?
• Pierwsza i ostatnia informacja w scenie musi się wyróżniać! Dzięki temu łatwiej sobie przypomnisz od czego zaczynał się łańcuch i na czym się skończył.
  

Zakładkowa Metoda Zapamiętywania (ZMZ, „Rzymski pokój”)

Kolejną mnemotechniką jest zakładkowa metoda zapamiętywania (zmz).

• pozwala zapamiętywać bardzo długie szeregi informacji w kolejności
• jest używana przez rekordzistów w zapamiętywaniu
• Jej twórcą byli starożytni Rzymianie. Wyobrażali sobie oni wymyślony dom (zamek lub pałac) i wszystkie pomieszczenia, w ustalonym porządku, „wypełniali” meblami, przedmiotami, rzeczami i ozdobami, tworząc w ten sposób system stałych, funkcjonujących w pamięci obrazów, czyli zakładek.
  • A zakładka pamięci – to zapamiętane doskonale krótkie i obrazowe (wyobrażalne) słowo (szereg słów),  z  którym  to słowem  można będzie w przyszłości łączyć praktycznie   nieskończenie wiele nowych informacji wykorzystując prawo skojarzeń.
• przypomina wiszące w szafie wieszaki, które się nigdy nie zmieniają, natomiast zmieniają się kolejne zakładane na nie ubrania.
• Wystarczy, że wybierzesz i zapamiętasz stałą listę (w określonej kolejności)   –   mebli,   sprzętu, ozdób i innych przedmiotów,   które   są   stałym wyposażeniem Twojego domu.
• system możesz rozbudowywać w dowolny, nieograniczony sposób.
• Możesz budować zakładki w dzielnicy (poczta, urząd miejski, restauracja, kościół), w całym mieście, w kraju, kontynencie, w galaktyce, we Wszechświecie.
• Przykład: chcesz zapamiętać listę zakupów na której są: banany, pomidory i sałata. Łączysz w wyobraźni rzeczy do nabycia kolejno z zakładkami na ciele,  zobacz, jak Twoje stopy zapadają się w  rozgniatane banany  (zobacz ich kolor, wielkość, poczuj ich zapach…) na kostkach,  masz cztery wielkie pomidory (ciężko Ci z  nimi  iść, prawie nie możesz się ruszyć).   A na  łydkach zawijasz zielone liście sałaty.
• Metoda wykorzystuje zasadę bliskich skojarzeń – łączy informacje nowe z tymi, które świetnie pamiętasz i które stanowią wyuczoną, zapamiętaną połowę przyszłych obrazów.
• Przyjmij jeden, stały kierunek zwiedzania swojego domu (zamku, pałacu) – uporządkowanie systemu pamięci
• Twórz zakładki z kolejno napotykanych elementów Twojego mieszkania, które leżą, wiszą i stoją. Zapisuj kolejne zakładki, oglądaj je dokładnie, dotykaj, angażuj wszystkie zmysły.
• Po zamknięciu listy usiądź wygodnie, zamknij oczy i zrób sobie wycieczkę po własnym mieszkaniu, ale tym razem w wyobraźni oglądaj swoje zakładki nie patrząc na listę
• Trening poprawia szybkość tworzenia obrazów, więc teraz wstrzymaj czytanie i stwórz sobie listę wiadomości do zapamiętania – 25-40 wyrazów i połącz je z utworzonymi zakładkami mieszkaniowymi
• Przykład: masz do zapamiętania słowa – ołówek, lustro, wino, mysz, Polska, kot, roślina.
  Wyobraź sobie, że stoisz przed swoim „domem pamięci” podchodzisz do drzwi, ale zamiast klamki jest ołówek, otwierasz drzwi. Po wejściu do środka po lewej stronie zauważasz stare, zakurzone lustro. Poczuj kurz, który unosi się w powietrzu, nie możesz się powstrzymać przed kichnięciem. Przypominasz sobie, że w jednej z szuflad trzymasz wino, którym możesz umyć zakurzone lustro (albo: rzucasz butelką ). Nagle zauważasz mysz, która ucieka przed kotem wymachującym biało-czerwoną flagą itd….
• I pamiętaj: Nie twórz punktów pamięciowych na przedmiotach położonych jeden na drugim lub zbyt blisko siebie

A. Zakładki obrazowe

• Najczęściej stosuje się od 10 do 20 obrazów.
• szybka   zamiana  cyfr  i   liczb   na   obrazy   i   odwrotnie
• polega na przyporządkowaniu do  obrazów liczb w taki sposób, aby obraz w jak największym stopniu kojarzył nam się z liczbą, przez podobieństwo symboliki lub kształtu
• 1 – drzewo, ołówek, kij, miecz, długopis
  2 – łabędź, gęś, kobra
  3 – serce, lecąca mewa
  4 – krzesło, stół
  5 – hak
  6 – słoń, wąż
  7 – siekiera, kosa, flaga
  itd.
• przydatne w przypominaniu informacji,  które  są uporządkowane lub mają określoną kolejność i konieczne jest  szybkie   dotarcie   do   wybranej   informacji   (jej   pozycji)   bez odtwarzania całego szeregu
• Tworząc własne zakładki wszelkich rodzajów kieruj się ich  wyrazistością w Twoich skojarzeniach, emocjami
• Przykład: chcesz zapamiętać słowa w kolejności:
  2. statek
  5. rower
  6. księżyc
  8.strzelnica
  10. wojna
  .
  2. statek, za sterami wyobraź sobie łabędzia z czapką kapitana i cygarem
  5. jedziesz rowerem – nagle gigantyczny hak unosi cię do góry
  6. słoń z długą trąbą podrzuca do góry księżyc
  8.mistrzostwa świata bałwanów w pojedynku snajperskim
  10. wojownik podnosi miecz i tarczę
  .

B. Zakładki osobiste

• Oglądając na  ekranie  umysłu  nasze  części  ciała,  zapamiętujemy  je  od góry do dołu lub odwrotnie, zachowując kolejność.

C. Zakładki alfabetyczne

•  stworzenie do  każdej  litery  alfabetu  odpowiedniego  żywego  „obrazu”. Słowo powinno: brzmieć podobnie jak litera alfabetu, być możliwie  łatwe  do  zapamiętania, w jak najprostszej formie.
• Stwórz własny system – podobieństwo kształtu litery

D. Rymowanki liczbowe

• Zapamiętanie niewielu informacji na krótki okres

Technika Słów Zastępczych (TSZ)

Powiem Wam o jeszcze jednej ciekawej metodzie. Będzie to technika słów zastępczych.

Pomaga w nauce języków obcych i zapamiętaniu skomplikowanej terminologii

składa się z 4 faz:

1. Dzielenie słowa, które chcemy zapamiętać na części lub sylaby, w sposób intuicyjny. Na przykład: indykator na indyk-kat-tor, arrabal (hiszp. przedmieście) na arra-bal, besuchen (niem. odwiedzać) – bes-uchen.

2. Części lub sylaby słowa zamieniamy w obrazowe odpowiedniki, korzystając z języka ojczystego. Brzmienie słowa obcego i ojczystego powinno być podobne, np.: arra-bal – wyobraź sobie kolorową, wielką papugę na balu, który odbywa się na przedmieściach. bes-uchen – kobieta bez ucha leży w szpitalu i codziennie ją odwiedzasz, indyk-kat-tor – wielki indyk goni kata na torze wyścigów konnych.

3. Sprawdzenie podobieństwa brzmieniowego słowa obcego z naszym utworzonym obrazem.

4. Jeżeli uczysz się zwrotów lub zdań, każde słowo zamień w „żywy” obraz, następnie połącz je za pomocą ŁMS.

skojarzenie + zobaczenie nowej informacji = zapamiętanie

Opracuj własną, najkorzystniejszą dla ciebie metodę.

TSZ – kodujemy informacje wizualnie i werbalnie (prawa i lewa półkula mózgu)

Bardzo dobrze pasuje tutaj cytat Zbigniewa Broniarka, który był poliglotą, władał 8 językami i uznawano go za wybitnego polskiego publicystę. Powiedział:

„Aby nauczyć się języka obcego, nie musisz posiadać specjalnych zdolności — przeciętna inteligencja wystarczy. Specjalne zdolności potrzebne są do nauczenia się akcentu w obcym języku, nie zaś do płynnego posługiwania się tym językiem. Lepiej mówić płynnie obcym językiem z nie najlepszym akcentem, niż nie mówić nim wcale”

Z. Broniarek

TSZ: 1 słowa możesz nauczyć się 1 minutę.

Dużo czytaj – książki i artykuły w języku obcym, którego chcesz się nauczyć. Oglądaj programy. Graj w Scrabble. Pisz opowiadania. Twórz fiszki. Słuchaj muzyki.

Fonetyczny Alfabet Cyfrowy (FAC)

Zanim omówimy GSP, czyli „króla królów”, aby go lepiej zrozumieć musimy poruszyć fonetyczny alfabet cyfrowy.

• Jest to podstawa do opanowania GSP
• pozwala na szybszą naukę przedmiotów ścisłych, zapamiętania danych liczbowych i wzorów
• polega na przyporządkowaniu cyfrom od 0 do 9 spółgłosek polskiego alfabetu. Najczęściej stosowany zapis to:
  0 – S,Z
  1 – T,D
  2 – N
  3 – M
  4 – R
  5 – L
  6 – J
  7 – K,G
  8 – F,W
  9 – P,B
• w zapamiętaniu wykorzystaj zasadę podobieństwa kształtu, symboliki i symetrii
• podobieństwo fonetyczne – słyszymy taki sam dźwięk przy 2 różnych literach (np. jabłko – piszemy b, ale słyszymy p)
• Przykłady relacji:
  • „z” pierwsza litera w wyrazie „zero”, a „o” to ostatnia
  • „s” podobieństwo fonetyczne do „z”
  • „t” i „d” mają podobne jak „1” jeden element pionowy
  • „n” – 2 pionowe kreski
  • „m” – 3 pionowe kreski
  • „4” dominująca głoska to „r”
  • w rzymskim alfabecie „L” = 50, liczba ta składa się z „5”
  • odwrócona symetrycznie cyfra 6 przypomina „j”
  • z dwóch „7” możesz ułożyć duże „k”
  • „g” z racji podobieństwa fonetycznego do „k”
  •  pisane „f” przypomina „8”
  • „w” z racji podobieństwa fonetycznego
  • lustrzane odbicie „p” to 9
  • „b” z racji podobieństwa fonetycznego
• FAC: najważniejszą rolę odgrywa fonetyka
• GSP: nie uwzględnia samogłosek i spółgłosek (c,h,ł,ż)
• złożenia „rz”,”cz”, „dż” nie sa brane pod uwage, podobnie jak ć,ą,ę,ź – ważny jest tylko dźwięk
• pozostałe litery – rola wypełniacza
• Zastosowanie: stwórz zakładki dla liczb zgodnie z FAC. Muszą być obrazowe, łatwe do zobaczenia w wyobraźni. Np. dla liczby 70 (k,s) może być kos (ptak)
• W słowach takich jak: zima, nić, niania – spółgłoska jest zmiękczona przez „i” w takim wypadku kierujemy się zasadą: z tym, co słyszymy „zi” a nie „z”, a zamiast „n” słyszymy „ni” – przyporządkowujemy je liczbom 0 i 2

Główny System Pamięciowy (GSP)

• system umożliwia zapamiętanie nieograniczonej ilości informacji.
• polega na posługiwaniu się zakładkami liczbowymi od 0 do 1000 i więcej za pomocą FAC
• co musimy sobie teraz uzmysłowić, to to że umysł odbiera informacje za pomocą obrazów, dlatego mamy trudności z zapamiętaniem liczb
  
  Przykład: jeżeli chcesz zapamiętać liczbę 73 zamień ją na obraz KaMienia (K=7, M=3) dużego, szarego, porośniętego mchem
  jeżeli chcesz zapamiętać liczbę 335175 – podziel ją na 33-51-75, zgodnie z zakładkami liczbowymi. Po zobaczeniu 3 obrazów, połącz z żywymi skojarzeniami.
• Jedyna wada systemu: musisz perfekcyjnie opanować FAC i 100 zakładek
• W FAC 1 to „d” lub „t” – szukasz najkrótszego i najbardziej obrazowego słowa zaczynającego się na te litery. Mogą to być: duch, dach, dół, taca, tusz. Następnie wybierasz zakładkę najbardziej odpowiadającą Twojej wyobraźni,  czyli  to,  co  najlepiej  widzisz.  Potem  zobacz,  poczuj, dotknij i zapamiętaj swoją zakładkę.
• Szukając zakładek 2-cyfrowych, musisz pamiętać o połączeniu w słowie 2 spółgłosek.
  
  Przykład:
  dla 14, 1 to „d” lub „t”, a 4 to „r”. Połącz spółgłoski wypełniaczami
  i T + R = TiR. Potem zobacz wielkiego tira, poczuj wiatr  i nieciekawy  zapach  od  przejeżdżającego  białego  tira. Dla 15 tworzysz zakładkę, łącząc spółgłoski T + L = TaLerz, gdzie „aerz” pełnią funkcję wypełniacza.
  Przykład 2:
  52 – LiNa
  68 – JaWa
  75 – KoaLa
  99 – PaPa
• Dla cyfr 00-09
  00 – sus
  01 – soda, sad
  04 – ser
  07 – sok
  09 – zupa
• Opanowanie GSP to kilka dni nauki. Ćwicz codziennie, zapamiętując dłuższe liczby (pesel, nip, numery telefonu), łącząc liczby poćwiczysz jednocześnie ŁMS.
• GSP zmniejsza ryzyko, że zawiesisz na jednej zakładce zbyt dużo różnych informacji
• Ze 100 zakładek możesz stworzyć 1099. Tworzy je się poprzez dołączenie do bazowej zakładki dodatkowej, ściśle określonej dla danej grupy.
  Przykład: chcąc stworzyć zakładkę 101 – łączysz bazową zakładkę 1 – „duch” z „lawiną”. Zobacz topiącego się ducha w lawinie. (wykorzystaj wszystkie zmysły: smak, zapach, dźwięk, dotyk, kolor, wygląd)100-199 = w lawie w wulkanie
  300-399 = w głębinach oceanu
  400-499 = na środku drogi
  800-899 = w koronkowej bieliźnie
• Zakładki możesz podzielić na:
  10-19 – szkoła, studia
  20-29 – praca
  30-39 – sprawy osobiste
  40-49 – różne
  50-59 – trening
  60-69 – rodzina
  70-79 – obowiązki
  80-89 – pasja
  90-99 – pomysły

Przykład GSP:

Masz następujące sprawy do załatwienia:
6.00 – poranny trening biegowy
9.00 – wpłata pieniędzy do banku
13.00 – spotkanie ze znajomym
18.00 – posiedzenie zarządu
19.30 – kolacja z przyjaciółmi

Przed wyjściem z domu przejrzyj tę listę i zbuduj odpowiednie obrazy.
6.00 – rano, czyli JeŻ. Zobacz, jak jeż biegnie obok Ciebie.
9.00  –  (Pszczoła)   Na   wielkiej   pszczole   bzyczącej   jak   bombowiec wlatujesz do banku.
13.00 – DoM. Siedzisz ze znajomym na dachu swojego domu i podziwiacie widoki.
18.00 – posiedzenie  zarządu. Obsypujesz  wszystkich  cukierkami ToFfi.
19.30 – (DąB  i   MuZy)  Obok   stolika,  przy   którym   siedzicie,   siedzą same dęby, a kelnerkami są muzy.

Kolejność zdarzeń możesz zapamiętać przy pomocy ŁMS.

Zapamiętywanie numeryczne

Zapamiętaj liczbę: 30948571948305856510

1. Dzielimy ciąg na 1, 2, 3 cyfrowe liczby
2. Zamieniamy liczby w obraz, wykorzystując zakładki liczbowe (GSP) oraz zakładki dodatkowe.
(Im więcej absurdalności, humoru, ruchu i emocji, tym szybciej zapamiętasz)
3. Zobacz raz jeszcze każdą liczbę w postaci obrazu.
4. Ułóż  historyjkę  albo  krótki  film  na  ekranie  swojej wyobraźni, wykorzystując ŁMS.
5. Odtwórz  film  ponownie  w celu  utrwalenia.
6. Następnie,  odtwarzając  swoją  historyjkę,  zamień  słowa-klucze  (zakładki  liczbowe)  na  cyfry  według  znaczących głosek.

Wydobywanie zapomnianych informacji

Zapomniałeś ważnej informacji? zgubiłeś przedmiot?

• Należy skupić uwagę na tym, co możemy sobie przypomnieć w związku z zaistniałą sytuacją. Stworzyć z nich łańcuch wspomnień, coraz większe rozgałęzienia kolejnych skojarzeń.
• Musisz poszukać skojarzeń, które uruchomią proces przypominania. Powiedzmy, że zgubiłeś portfel z dokumentami i pieniędzmi. Nie szukaj go na siłę, tylko zadawaj sobie pytania skojarzeniowe typu:

Kiedy ostatni raz widziałeś portfel?
W jakiej sytuacji ostatni raz z niego korzystałeś?
Może potrzebowałeś jakiegoś dokumentu?
Kiedy ostatni raz płaciłeś za jakiś produkt?
Czy używałeś portfela do jeszcze czegoś oprócz przechowywania dokumentów i pieniędzy?

• Przypomnienie informacji:

W jakiej sytuacji przeczytałeś /uczyłeś się tej informacji?
Gdzie się uczyłeś?
Czy słuchałeś w tym czasie muzyki? Jeśli tak, to jakiej?
ktoś przerwał Ci naukę, co wtedy się działo?
Może zaznaczyłeś to miejsce w szczególny sposób?
Jakie było pierwsze słowo?
Z czym ci się skojarzyło?

• należy wypełnić lukę w pamięci jak największą ilością informacji – obrazów, skojarzeń. Odtwarzaj wszystkie fakty połączone z zapomnianą informacją. Pytaj siebie o wszystko, co jest z nią związane.
• metody przypominania polegają na swobodnym odnalezieniu wszystkich śladów pamięciowych bez próby przypominania sobie.

Zapamiętanie ról i wierszy

• kilkakrotnie, szybko przeczytaj tekst (5-10 razy) z pełnym zrozumieniem przynajmniej przez 4 pierwsze dni.
• używaj słów kluczy i połącz je ŁMS

Książki i artykuły

• na każdej stronie artykułu wybierz jedno lub kilka słów-kluczy, przypominających Ci o zawartej na niej treści i  połącz je z zakładką numeryczną GSP
• dłuższy artykuł – należy zwiększyć  liczbę  słów-kluczy  i użyć  więcej  zakładek  liczbowych GSP, a następnie zastosować system powtórek
• Zapamiętanie całych książek – dla  każdej  strony  przeznaczasz  zakładkę  numeryczną  GSP  i łączysz  z nią  wybrane,  jedno  lub  kilka,  słowa-klucze. Następnie łączysz zakładki ŁMS.

Etapy zapamiętywania twarzy i nazwiska

• Zacznij  obserwować – patrz ludziom prosto w oczy,
• Przyjrzyj  się  uważnie  różnym  typom  twarzy (cechy charakterystyczne)
• Słuchaj – staraj się jak najdokładniej usłyszeć nazwisko osoby, która ci się przedstawia
• Upewnij się, że dobrze wymawiasz nazwisko
• Używaj nazwiska w trakcie rozmowy
• Powtórz w myślach
• Stwórz zakładkę wizualną – wyszukaj jeden charakterystyczny szczegół i skup się na wybranym elemencie
• Stwórz zakładkę imienia i nazwiska – wykorzystaj TZS
• Łączenie zakładek żywym skojarzeniem – ustal kolejność imię-nazwisko
• Szukaj czegoś wyróżniającego się w ludziach

Zapamiętanie rozkładu kart

• Metoda  polega  na stworzeniu zakładki karty poprzez łączenie zakładek obrazowych z zakładkami  liczbowymi.  W tym celu potrzebne będą Ci kolor i figura karty.
• karty dzielimy na: trefle (żołędzie); kara (dzwonki); kiery (serca); piki (wino).
• Dla żołędzi szukamy słów zaczynających się na „ż” lub „rz”, zgodnie z tym, co słyszymy, dla serc „s”, dla dzwonków „d” i dla wina „w”
• Drugą znaczącą spółgłoskę w naszej zakładce karty utworzymy zgodnie z fonetycznym alfabetem cyfrowym
•  dla „1” przyjmujemy „d” lub „t” dla „2” przyjmujemy „n” itd.
• następnie wyszukaj słów obrazowych, łączących nasze kolory z FAC
• dla asa przyjmujemy wartość 1, dla waleta 11, dla damy 12. Król zawsze oznacza kolor grupy w kartach, natomiast dla 10 przyjmujemy wartość „0”
• Każdą wywołaną kartę  połącz  z zakładką  liczbową  GSP.  Na przykład jeżeli 1. pokazaną kartą jest 5 żołądź, to połącz ją z żywym obrazem zakładki liczbowej GSP
• każdą wywołaną kartę połączyć z ogniem, bryłą lodu itp.

Pierwsza litera i słowo kluczowe

Twórz akronimy.
Wyobraź sobie, że musisz zapamiętać 5 największych jezior w USA – Huron, Ontario, Michigan, Erie, Superior. HOMES.
Henryk
Odwiedza
Mamę
Ewę
w Sandomierzu

Zapamiętanie wzorów matematycznych

Cyfry i liczby – metoda FAC
pozostałe elementy zapamiętamy tworząc obrazy
+  krzyż
kąt  kot
:  cielę
–  mina
=  tory
itd.

Zapamiętanie informacji w tabelach

• Oznacz poszczególne pola poprzez przyporządkowanie im liter i cyfr (jak w grze w statki)
• Symbole pól (A1, B1…) zmień na łatwe do zapamiętania i wyobrażenia słowa-obrazy
• skorzystaj z FAC i TSZ
• zakładki będą więc zaczynały się na tę samą literę, a kończyły  spółgłoską odpowiadającą cyfrze.
• dla A1 może być na przykład aktmzaczyna się na „a” i kończy na „t”. Słowo akt opisuje tylko i wyłącznie pole A1. Dla B1 – but
• połącz łańcuchem skojarzeń zakładkę odpowiedniego pola, na przykład A1, z informacjami znajdującymi się w tym kwadracie

Podczas nauki każdej nowej umiejętności prawdopodobnie przejdziesz przez następujące etapy:

1. Nieświadoma niekompetencja („nie wiesz, że nie umiesz”)

Nie wiesz, że możesz nabyć jakąś umiejętność. Na tym etapie jesteś zawsze, zanim dowiesz się o możliwości nauki umiejętności o której nie miałeś wcześniej pojęcia.

2. Świadoma niekompetencja („wiesz, że nie umiesz”)

Jesteś świadomy swojej niekompetencji.
Prawdopodobnie zauważysz, że ktoś posiada umiejętność, której chcesz się nauczyć. Na tym etapie możesz zdać sobie sprawę jakie narzędzia należy wykorzystać, aby osiągnąć zamierzony cel.

3. Świadoma kompetencja („wiesz, że umiesz”)

Znasz swoje możliwości i umiejętności. Posiadasz wiedzę praktyczną i teoretyczną. W kolejnych treningach nabierasz większej wprawy.
Podobnie jak podczas nauki prowadzenia samochodu – wiesz jak się prowadzi, ale na wykonywaniu czynności musisz być skoncentrowany.

4. Nieświadoma kompetencja („nie wiesz, że umiesz”)

Korzystasz  ze swoich umiejętności bez chwili zastanowienia.
Naturalnie i odruchowo – wiedza i umiejętność jest częścią ciebie.
To główny cel do którego należy dążyć.

Na przykład: podczas jazdy samochodem nie musisz już myśleć o zmianie biegów – robisz to odruchowo.

Pamiętaj:
Każdy ekspert i lider w danej dziedzinie zaczynał swoją drogę od poziomu nieświadomej niekompetencji.

„Nie wystarczy zdobywać mądrości, trzeba jeszcze z nich korzystać.”
– Cyceron

Zachęcam do podzielenia się swoimi opiniami i doświadczeniem w komentarzach.

Teraz chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia:

Czego nauczyłeś się z dzisiejszego wpisu?

Co najbardziej Ciebie szokuje w tym jak techniki pamięciowe mogą polepszyć nasze życie?

A może masz pytanie dotyczące czegoś z opisanych reguł.

Tak czy inaczej, podziel się swoimi przemyśleniami w sekcji komentarzy poniżej.

• szkolenia online
• szkolenia u Ciebie w firmie i doradztwo-konsulting
• agencja SEO/SEM

Co myślisz o moim nowym wpisie na blogu?

A może masz pytanie dotyczące strategii lub techniki jak działać najlepiej?

Tak czy inaczej, chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia.

Więc śmiało, teraz zostaw komentarz poniżej.