Psychologia sportu [ciekawe informacje]

Inni specjaliści wykorzystują ćwiczenia i sport, aby poprawić jakość życia ludzi i ich dobre samopoczucie przez cały okres życia.

Profesjonalni psychologowie sportowi często pomagają sportowcom radzić sobie z silną presją wynikającą z konkurencji i przezwyciężaniem problemów z koncentracją i motywacją. Pracują również ze sportowcami, aby poprawić wydajność i odzyskać sprawność po kontuzji. Ale psychologowie sportowi nie pracują tylko z elitarnymi i profesjonalnymi sportowcami. Pomagają również zwykłym ludziom uczyć się uprawiania sportu i nauczyć się trzymać programu ćwiczeń. Psychologia sportu tak jak i inne dziedziny psychologii działa systemowo.

Psychologia sportu zajmuje się interakcjami między psychologią i sportem, w tym psychologicznymi aspektami optymalnej wydajności sportowej, opieki psychologicznej i dobrego samopoczucia sportowców, trenerów i organizacji sportowych, a także związku między funkcjonowaniem fizycznym i psychologicznym. Na tym etapie psychologia sportu jest niczym coaching sportowy.

W oparciu o tę definicję, psychologowie sportowi mogą brać udział w różnych zajęciach, koncentrując się przede wszystkim na tym, aby zrozumieć, co motywuje sportowców i jak sportowcy mogą poprawić swoje wyniki. Często współpracują z trenerem personalnym online, bądź podczas spotkań. Działania te mogą obejmować zarówno sportowców, którzy mogą mieć problemy z lękiem, które utrudniają ich wykonywanie, jak i instruowania sportowców (indywidualnie lub w grupach) na temat metod treningu psychicznego (np. wizualizacji, koncentracji i relaksacji), aby pomóc sportowcom radzić sobie z obrażeniami.

Innymi słowy, psycholog sportowy pracuje z perspektywy, że sukces w sporcie zależy zarówno od ciała, jak i umysłu.

Historia psychologii sportu

Psychologia sportu jest względnie młodą dyscypliną w psychologii. W 1920 roku Carl Diem założył pierwsze na świecie laboratorium psychologii sportu w Deutsche Sporthochschule w Berlinie w Niemczech. W 1925 r. Powstały dwa kolejne laboratoria psychologii sportu w Leningradzie, a drugi w Illinois.

Griffith zaczął oferować pierwszy kurs z psychologii sportu w 1923 roku, a później opublikował pierwszą książkę na temat "Psychologia coachingu" (1926). Niestety, laboratorium Griffitha zostało zamknięte w 1932 roku z powodu braku funduszy. Po zamknięciu laboratorium bardzo mało było badań dotyczących psychologii sportu, aż do momentu, w którym w latach 60. XX w. nastąpiło ożywienie zainteresowania. Obecnie psychologia sportu wciąż prężnie się rozwija.

Ferruccio Antonelli założył Międzynarodowe Towarzystwo Psychologii Sportowej w 1965 roku, a do lat 70. XX wieku wprowadzono psychologię sportu na kurs uniwersytecki w całej Ameryce Północnej. Pierwsze czasopismo akademickie, International Journal of Sport Psychology , zostało wprowadzone w 1970 r., A następnie opublikowano Journal of Sport Psychology w 1979 r.

W latach 80-tych psychologia sportu stała się przedmiotem bardziej rygorystycznego zainteresowania naukowego, gdy badacze zaczęli badać, w jaki sposób można wykorzystać psychologię do poprawy wyników sportowych, a także w jaki sposób można wykorzystać ćwiczenia do poprawy samopoczucia psychicznego i obniżenia poziomu stresu.

Psychologia sportu dziś

Współczesna psychologia sportu to zróżnicowana dziedzina. Chociaż znalezienie sposobów pomocy sportowcom jest z pewnością ważną częścią psychologii sportu, głównym celem jest także stosowanie ćwiczeń fizycznych i aktywności fizycznej w celu poprawy życia osób nie będących sportowcami.

Główne tematy w psychologii sportu

Istnieje wiele różnych tematów, które są szczególnie interesujące dla psychologów sportowych. Niektórzy specjaliści koncentrują się na określonym obszarze, podczas gdy inni badają szeroki zakres technik.

Wyobraźnia: dotyczy wizualizacji wykonywania zadania, np. uczestniczenia w zawodach sportowych lub skutecznego wykonywania określonej umiejętności.

Motywacja do ćwiczeń: Główny przedmiot w psychologii sportu. Badanie motywacji dotyczy zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych czynników motywujących. Zewnętrzne motywatory to zewnętrzne nagrody, takie jak trofea, pieniądze, medale lub uznanie społeczne. Wewnętrzne motywacje powstają z wewnątrz, m.in. osobiste pragnienie wygrania lub poczucie dumy wynikające z wykonywania umiejętności.

Skupienie: angażuje umiejętność wyłączenia rozpraszaczy podczas uprawiania dyscypliny, takich jak tłum krzyczących fanów, i skupia uwagę na zadaniu.

Kariera jako psycholog sportu

Zostanie psychologiem sportowym może być ekscytującym wyborem kariery dla wielu studentów psychologii, szczególnie tych, którzy mają duże zainteresowanie sportem i aktywnością fizyczną.