Co to jest podstawowy błąd atrybucji? Definicja.

Podstawowy błąd atrybucji – tendencja do tłumaczenia sukcesów i porażek innych ludzi wyłącznie ich cechami wewnętrznymi (np. charakterem), przy ignorowaniu czynników zewnętrznych (środowiska). Czyli sukcesy przypisujemy na zasadzie atrybucji dyspozycyjnej, a porażki poprzez atrybucję sytuacyjną.

Zaufali mi najlepsi:

Podstawowy błąd atrybucji psychologia

Jak już wyjaśniliśmy podstawowym błędem atrybucji (znany również jako błąd korespondencji lub efekt nadmiernej atrybucji) jest skłonność ludzi do nadmiernego podkreślania opartych na osobowości wyjaśnień zachowań obserwowanych u innych, podczas gdy nie doceniają oni sytuacji.

Innymi słowy, ludzie mają tendencję poznawczą, zakładając, że działania danej osoby zależą raczej od „rodzaju” osoby, a nie od sił społecznych i środowiskowych, które mają na nią wpływ.

Wikipedia podaje przykład zaczerpnięty z protokołów policyjnych, opisujący wypowiedź kierowcy, który spowodował wypadek: „Słup telefoniczny zbliżał się szybko, próbowałem zejść mu z drogi, gdy uderzył w przód mojego auta”. Tendencja samoobronna uważana jest za zdrowe zjawisko, pojawia się u większości zdrowych psychicznie ludzi. Może jednak przyjmować skrajną postać – samoutrudniania – wtedy traktowana jest jako objaw patologii.

REKLAMA

Koniecznie zobacz NAJLEPSZE szkolenie z Facebooka na rynku

Link do kursu: szkolenie Facebook Ads

Koniec reklamy.

Podstawowy błąd atrybucji polega na…

Wiele błędów poznawczych wpływa na ludzi i ich codzienne czynności, takie jak błąd potwierdzenia i nadmierna pewność siebie. Jednak niepokojącym błędem, jaki zawodowcy popełniają w swoim myśleniu, może być podstawowy błąd atrybucji.

Tego rodzaju błędy poznawcze często kształtują sposób interakcji jednostki z otaczającym ją światem. W świecie biznesu zrozumienie tych uprzedzeń i uświadomienie sobie, w jaki sposób wpływają one na twoje zachowanie, jest niezbędne, aby stać się lepszym menedżerem, czy członkiem rodziny.

Termin został stworzony przez Lee Rossa kilka lat po klasycznym eksperymencie Jonesa i Harrisa. Ross argumentował w popularnym artykule, że fundamentalny błąd atrybucji tworzy konceptualne podłoże dla dziedziny psychologii społecznej.

Link do powyższego: From the Fundamental Attribution Error to the Truly Fundamental Attribution Error and Beyond: My Research Journey

Zwykle postrzegamy innych jako zmotywowanych wewnętrznie i odpowiedzialnych za swoje zachowanie. Może to wynikać z istotności percepcyjnej, to znaczy, że to druga osoba jest tym, co najczęściej widzimy, kiedy na nią patrzymy; lub może brakować bardziej szczegółowych informacji na temat przyczyn ich zachowania.

Jaki jest przykład podstawowego błędu atrybucji?

Podstawowy błąd atrybucji przykłady:

Być może najsmutniejszym przykładem tendencji do dokonywania wewnętrznych atrybucji, niezależnie od tego, czy są one uzasadnione, czy nie, jest obwinianie ofiary.

Jeśli okazywanie komuś współczucia lub obwinianie prawdziwego winowajcy w jakiś sposób powoduje dysonans, możemy pociągnąć ofiarę do odpowiedzialności za własny ból i cierpienie. „Miało to nadejść” i „ona o to prosiła” to często stosowane zwroty!

Dalej…

Na przykład, pracując z kolegami, prawdopodobnie tworzysz ogólne wrażenie ich charakteru na podstawie fragmentów sytuacji, ale nigdy nie widzisz całego obrazu. Chociaż byłoby miło czasem mieć wątpliwości gdy zrobią coś nie tak, twój mózg ma tendencję do wykorzystywania ograniczonych informacji do wydawania sądów.

W organizacjach podstawowy błąd atrybucji może spowodować wszystko, od kłótni po zwolnienia i nieprzestrzeganie kultury organizacyjnej. W rzeczywistości to jest przyczyną wszelkich nieporozumień, w których ludzkie motywacje mogą zostać źle zinterpretowane.

Zatem co zrobić?

Na przykład pomyśl o „leniwym pracowniku”. Ponieważ spóźnił się na ważne spotkanie, możesz skłonić się do sformułowania oceny jego postaci na podstawie tylko tego jednego działania.

Możliwe jest jednak, że jej zachowanie jest spowodowane kilkoma czynnikami zewnętrznymi, a nie wewnętrznymi. Na przykład wiele czynników sytuacyjnych mogło spowodować, że spóźnił się do pracy, takich jak sytuacja rodzinna lub korek uliczny, które nie mają nic wspólnego z jego charakterem.

Tworzenie wrażeń na temat charakteru osoby na podstawie ograniczonych informacji może mieć długotrwałe i nieprzyjemne skutki. Teraz, gdy postrzegasz tę osobę jako „leniwą”, twoje opinie na jej temat mogą z czasem zacząć się zmieniać. O ile nie nadarzy się okazja do lepszego poznania pracownika, zawsze możesz spojrzeć na nią w negatywnym świetle.

Jeszcze kilka przykładów:

Jeśli ktoś podczas jazdy samochodem wpycha się przed nas, naszą pierwszą myślą może być „co za kretyn!” zamiast brać pod uwagę możliwość, że kierowca pędzi na lotnisko, albo wiezie kogoś do szpitala.

Z drugiej strony, jeśli my się przed kogoś wpychamy, zwykle wmawiamy sobie, że musieliśmy to zrobić. Skupiamy się na czynnikach sytuacyjnych, takich jak spóźnienie na spotkanie i ignorujemy to, co nasze zachowanie może powiedzieć o naszej własnej osobie.

Na przykład w jednym badaniu, gdy coś złego przydarzyło się komuś innemu, badani w 65% przypadków winili zachowanie lub osobowość tej osoby. Ale kiedy coś złego stało się badanym, obwiniali siebie tylko w 44% przypadków, znacznie częściej obwiniając sytuację, w której się znajdowali.

Tak więc podstawowy błąd atrybucji wyjaśnia, dlaczego często surowo oceniamy innych, jednocześnie pozwalając sobie na to, by racjonalizować własne nieetyczne zachowanie.

Stosowanie skrótów jako błąd atrybucji. Jak go unikać?

Pomyśl kiedy ostatnim razem myślałeś, że współpracownik powinien zostać zwolniony lub przedstawiciel obsługi klienta był niekompetentny. Jak często naprawdę próbowałeś zrozumieć czynniki sytuacyjne, które mogą wpływać na pracę tej osoby? Raczej nie często.

Podstawowy błąd atrybucji jest tak powszechny, ponieważ jest zakorzeniony w psychologii, więc całkowite przezwyciężenie go może być trudne. Jednym z narzędzi, które może być pomocne aby zwalczyć podstawowy błąd atrybucji, jest wdzięczność.

Kiedy czujesz urazę do kogoś z powodu złej „jakości”, którą demonstruje, spróbuj zrobić listę nawet dwóch-trzech pozytywnych cech, które ta osoba również wykazuje.

Pomoże to zrównoważyć twoją perspektywę i może pomóc ci spojrzeć na współpracownika całościowo jako na osobę, a nie wyrabiać opinię przez pryzmat jednej negatywnej cechy.

Inną metodą jest ćwiczenie większej inteligencji emocjonalnej. Inteligencja emocjonalna stała się modnym hasłem w świecie biznesu w ciągu ostatnich 30-40 lat, ale obejmuje praktykowanie samoświadomości, empatii, samoregulacji i innych metod stawania się bardziej obiektywnymi w służbie długoterminowym interesom innych.

W szczególności ćwiczenie empatii, takie jak dyskusje ze współpracownikami na temat ich opinii na temat projektów i życia poza biurem, jest dobrym pierwszym krokiem.

Podstawowy błąd atrybucji jest niemożliwy do całkowitego przezwyciężenia. Ale dzięki połączeniu świadomości oraz kilku drobnych narzędzi i taktyk, możesz być bardziej łaskawy i empatyczny wobec współpracowników. W rzeczywistości umiejętność rozpoznawania uprzedzeń poznawczych, takich jak podstawowy błąd atrybucji, i świadomy wysiłek w celu ograniczenia ich skutków jest niezbędnym elementem stania się lepszym człowiekiem, czy menedżerem.

Warto przeczytać wpis na temat efektu aureoli, który jest odmianą błędu atrybucji.

Link efekt aureoli, efekt halo

Link efekt Golema

Efekt aureoli, efekt halo –jest odmianą podstawowego błędu atrybucji. Inaczej tendencja do automatycznego, pozytywnego (efekt Galatei, efekt nimbu, anielski efekt halo) lub negatywnego (efekt Golema, szatański efekt halo), przypisywania cech osobowościowych na podstawie pierwszego wrażenia.

Teoria atrybucji, Krańcowy błąd atrybucji

Krańcowy błąd atrybucji, lub ostateczny błąd atrybucji. Jest to tendencja poruszana w psychologii społecznej, charakteryzująca oceny przez jednostkę grup własnej i obcych.

Ostateczny błąd atrybucji polega na przesunięciu ocen własnej grupy w kierunku bardziej pozytywnych i ocen grup obcych w kierunku bardziej negatywnych.

Pozytywne zachowanie własnej grupy, a negatywne obcej są wyjaśniane w kategoriach cech, podczas gdy negatywne postępowanie własnej grupy i pozytywne obcej jest raczej przedstawiane w świetle czynników sytuacyjnych.

Krańcowy błąd atrybucji przypomina obronny wzorzec atrybucji na poziomie jednostki, co zapewne wynika z występowania tożsamości społecznej osoby – jej identyfikacji z grupą, do której należy.

Zachęcam do podzielenia się swoimi opiniami i doświadczeniem w komentarzach.

Teraz chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia:

Czego nauczyłeś się z dzisiejszego wpisu?

Co najbardziej Ciebie szokuje w tym jak podstawowy błąd atrybucji wpływa na nasze życie?

A może masz pytanie dotyczące czegoś z opisanych reguł.

Tak czy inaczej, podziel się swoimi przemyśleniami w sekcji komentarzy poniżej.

• szkolenia online
• szkolenia u Ciebie w firmie i doradztwo-konsulting
• agencja SEO/SEM

Co myślisz o moim nowym wpisie na blogu?

A może masz pytanie dotyczące strategii lub techniki jak działać najlepiej?

Tak czy inaczej, chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia.

Więc śmiało, teraz udostępnij ten wpis na swoich social mediach i zobacz co inni mają do powiedzenia.