Retoryka

Retoryka (łac. rhetorica) jest to sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi ustnej lub pisemnej. Jest to również nauka o samej retoryce, refleksja teoretyczna, a także wiedza o komunikacji słownej, obrazowej i zachowawczej pomiędzy autorem wypowiedzi a jej odbiorcami.

Zgodnie z informacjami jakie możemy znaleźć na wikipedii:

W starożytności retoryka była nie tylko specjalną dziedziną nauki i sztuki, ale także ideałem życiowym, a nawet filarem kultury. W średniowieczu została jednym z podstawowych przedmiotów szkolnych, wykładanych w ramach sztuk wyzwolonych. Do XIX wieku, w kulturze europejskiej, uważano ją za niezbędny element wykształcenia.

W Polsce retoryka, od czasów Komisji Edukacji Narodowej nazywana „wymową”, przestała istnieć jako odrębna dyscyplina wiedzy. Sztuką poprawnego myślenia zajęła się logika. Ocenę odbiorców z punktu widzenia wywoływanych u nich emocji przejęła psychologia. Etyka odebrała retoryce ocenę godziwości lub niegodziwości perswazji. Wiedzą o odbiorcy słowa mówionego i pisanego zajęła się socjologia. Retoryczne argumenty analizują filozofia, prawo czy teologia. Literacka część teorii retorycznej została rozdzielona pomiędzy różne specjalności.

Trójkąt retoryczny

Etos, patos i logo to techniki perswazji, które tworzą retoryczny trójkąt. Przekonujący argument, domykanie sprzedaży, mowa lub reklama idealnie wykorzystują elementy wszystkich trzech strategii.

Logo, etos i patos są ważnymi elementami każdego artykułu, powieści czy przemowy, bez względu na to, czy jesteśmy tego świadomi, czy nie.

Ucząc się rozpoznajemy logos, etos i patos w piśmie innych, a my sami możemy tworzyć teksty, które będą atrakcyjne dla czytelników wiele różnych poziomów.

Arystoteles nauczał, że zdolność mówcy do przekonania odbiorców zależy od tego, jak dobrze mówi i przemawia do tej publiczności w trzech różnych obszarach: logo, etos i patos.

Te razem wzięte retorycy nazwali trójkątem retorycznym.

Etos

Etos (liczba mnoga: ethea ) to odwołanie się do autorytetu lub wiarygodności mówcy. 

Tak dobrze prezenter, czy mówca przekonuje publiczność, że prezenter ma kwalifikacje do wypowiadania się na ten temat. Można to zrobić przez:

• Będąc znaczącą postacią w danej dziedzinie, jak dyrektor firmy, której działalność związana jest z tematem prezentera, lub posiadając tytuły naukowe
• Wykazanie się biegłością terminologiczną w tej dziedzinie
• Bycie przedstawionym jako znawca przez inne uznane osoby

Pytania, które pomogą Ci rozpoznać i wykorzystać etos

Poniższych pytań można użyć na dwa sposoby, zarówno do przemyślenia, jak używasz etos,w piśmie i mowie, a także by ocenić, w jaki sposób inni ich używają .

Etos:

• Jakie są kwalifikacje ? W jaki sposób połączył się z tematem który jest omawiany?
• Czy pisarz wykazuje szacunek dla wielu punktów widzenia, używając źródeł w tekście?
• Czy źródła są wiarygodne? Czy źródła są odpowiednio udokumentowane?
• Czy pisarz używa tonu odpowiedniego dla odbiorców / celu? Czy dykcja (wybór słowa)
  używane odpowiednio do odbiorców / celu?
• Czy dokument jest przedstawiany w dopracowany i profesjonalny sposób?

Pathos

Patos (liczba mnoga: pathea ) odwołuje się do emocji publiczności. 

Pochodzą od niej terminy współczucie , żal i empatia . 

Może mieć formę metafory , podobieństwa , pasji, a nawet zwykłego twierdzenia, że ​​sprawa jest niesprawiedliwa. 

Patos może być szczególnie silny, jeśli jest dobrze używany, ale większość przemówień nie opiera się wyłącznie na patosie. 

Pathos jest najbardziej skuteczny, gdy autor lub mówca wykazuje zgodność z podstawową wartością czytelnika lub słuchacza.

Ponadto mówca może on używać patosu i strachu, aby „kołysać” publiczność. 

Patos może także obejmować odwołania do wyobraźni i nadziei publiczności. Dzieje się to, gdy mówca opisuje scenariusz pozytywnych przyszłych wyników postępowania zgodnie z proponowanym kierunkiem działania.

W niektórych przypadkach lekceważenie etosu może nam ujść na sucho, kładąc nacisk na patos.

Patos odwołuje się do emocji i wyobraźni, a także do przekonań i wartości. Patos można również uznać za rolę publiczności w sporze.

Pytania, które pomogą Ci rozpoznać i wykorzystać patos

Poniższych pytań można użyć na dwa sposoby, zarówno do przemyślenia, jak używasz patos, w piśmie i mowie, a także by ocenić, w jaki sposób inni ich używają.

Patos:

• Czy żywe przykłady, szczegóły i obrazy są wykorzystywane do angażowania emocji i wyobraźni czytelnika/słuchacza?
• Czy pisarz odwołuje się do wartości i przekonań czytelnika, używając przykładów, które czytelnik może się odnieść, lub na których mu zależy?

Logos

Logos (liczba mnoga: logoi ) to logiczne odwołanie lub jego symulacja, z którego wywodzi się termin logika . 

Zwykle jest używany do opisywania faktów i liczb, które potwierdzają twierdzenia lub tezy mówcy. 

Posiadanie logos również podnosi etos ponieważ informacje sprawiają, że mówca wygląda na kompetentnego i przygotowanego dla swoich odbiorców. 

Jednak dane mogą być mylące, a tym samym dezorientować odbiorców.

 Logos może być również mylące lub niedokładne, jakkolwiek znaczące może się wydawać. 

W niektórych przypadkach niedokładne, sfałszowane lub błędnie zindywidualizowane dane można nawet wykorzystać do uzyskania efektu patosu. 

Tak jest w przypadku liczby ofiar, które, choć niekoniecznie sfałszowane, mogą obejmować niewielkie straty (obrażenia), które są utożsamiane ze śmiercią w umyśle widowni, a zatem mogą wywoływać taki sam efekt jak liczba ofiar śmiertelnych.

Logos przemawia do rozsądku. Logos można również traktować jako tekst argumentu, a także jak dobrze pisarz przekonywał, że ma rację.

Pytania, które pomogą Ci rozpoznać i wykorzystać logos

Poniższych pytań można użyć na dwa sposoby, zarówno do przemyślenia, jak używasz logos, w piśmie i mowie, a także by ocenić, w jaki sposób inni ich używają.

Logos:

• Czy teza jest jasna i konkretna?
• Czy tezę popierają mocne powody i wiarygodne dowody?
• Czy argument jest logiczny i ułożony w odpowiednio uzasadnionej kolejności?

Retoryczne strategie i urządzenia

Pomyślne wdrożenie etosu, patosu i logos w formie pisemnej lub ustnej zależy od skuteczności różnych strategii retorycznych.

Istnieje więc wiele różnych strategii retorycznych i retorycznych błędów!. Mogą one wzmocnić lub osłabić argument. Kilka bardziej znanych strategii dla uczących się tej wzniosłej sztuki komunikacji to:

Jedna ostateczna myśl

Chociaż powyższe pytania mogą pomóc w identyfikacji lub wykorzystaniu logos, etos i patos na piśmie, tak jest ważne jest, aby pamiętać, że czasami określony aspekt tekstu będzie reprezentował więcej niż jeden.

Na przykład użycie wiarygodnych źródeł można uznać za logos i etos, tak jak źródła pomagają wspierać logikę lub rozumowanie tekstu, a także pomagają przedstawić pisarza jako zaangażowanego w ten temat.

To nakładanie się przypomina nam, w jaki sposób te odwołania działają razem tworząc skuteczne teksty czy przemowy.