Zawartość strony
Kiedy myślisz o „uprzedzeniu”, prawdopodobnie myślisz o nim w kategoriach czegoś negatywnego.
Prawdą jest, że stronniczość jest ogólnie złą rzeczą, ponieważ wiąże się z posiadaniem z góry przyjętych wyobrażeń o rzeczach, które mogą okazać się fałszywe, nierealne, a nawet szkodliwe; jednak uprzedzenia nie zawsze są złe.
W rzeczywistości istnieje głęboko zakorzenione uprzedzenie, które jest wszechobecne we wszystkich kulturach i we wszystkich ludziach i pomaga nam być szczęśliwszymi, zdrowszymi i bardziej związanymi z innymi. Nazywa się to pozytywnym nastawieniem lub inaczej określane jako Efekt Pollyanny.
Zaufali mi najlepsi:
Wpisz Swój Najlepszy Adres Email, Ponieważ Na Niego Dostaniesz Link.
Efekt Pollyanny definicja:
Termin „Zasada Pollyanny” odnosi się do ludzkiej skłonności do skupiania się na pozytywach i używania w rozmowie bardziej pozytywnych słów i terminów. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie, którzy są zdrowi psychicznie i nie cierpią na depresję, zwykle koncentrują się bardziej na pozytywach niż na negatywach i mają skłonność do przywoływania ze swoich wspomnień bardziej pozytywnych niż negatywnych zjawisk.
Według badaczy Dember i Penwell (1980) ta pozytywna stronniczość przejawia się na wiele sposobów:
„… Ludzie przeceniają wielkość cennych przedmiotów, unikają patrzenia na nieprzyjemne zdjęcia, przekazują częściej dobre wiadomości niż złe i tak dalej”.
Chociaż niektórzy z nas myślą o sobie jako o pesymistach lub realistach, myśląc bardziej o tym, co idzie nie tak niż o tym, co idzie dobrze, albo próbując znaleźć zdrową równowagę, nadal jesteśmy gatunkiem nastawionym na pozytywne nastawienie.
Możemy nie myśleć, że jesteśmy bardzo pozytywni, ale jest to zapisane w naszym DNA, aby spojrzeć na jasną stronę – wszyscy mamy wbudowaną zdolność do pozytywnego nastawienia, ale czy faktycznie przyjmujemy zasadę Pollyanny i skupiamy się na pozytywach, lub ulegamy negatywom- prawie całkowicie zależy od nas.
REKLAMA
Koniecznie zobacz NAJLEPSZE szkolenie z Facebooka na rynku
Link do kursu: szkolenie Facebook Ads
Koniec reklamy.
Można się zastanawiać, skąd wzięło się określenie „Efekt Pollyanny”. W rzeczywistości jego nazwa wzięła się od dziewczynki o imieniu Pollyanna, tytułowej bohaterki powieści Eleanor H. Porter.
Ojciec Pollyanny nauczył ją „zabawy w radość”, czyli szukania w każdej (szczególnie z pozoru nieprzyjemnej) sytuacji lub osobie pozytywnych cech.
Od tamtej chwili Pollyanna potrafiła znaleźć radość nawet w najtrudniejszych chwilach.
Pollyanna grała w to, co nazwała „Radosną grą”, i to, co dziś moglibyśmy uważać za ćwiczenie wdzięczności. W każdej sytuacji, nieważne jak smutna czy denerwująca, Pollyanna próbowała znaleźć przynajmniej jedną dobrą rzecz – „dobrą stronę”, jak często to dziś nazywamy.
Jest tak dobra w tej grze, że w końcu namawia do zabawy całe swoje miasto i wywiera znaczący pozytywny wpływ na jego mieszkańców.
Zasada ta została po raz pierwszy zidentyfikowana przez naukowców Matlina i Stanga w latach 70. XX wieku, którzy zaobserwowali, że ludzie są częściej bardziej optymistyczni i pozytywni niż przygnębieni i gburowaci.
Ich badania wykazały, że ludzie przywiązują większą wagę do pozytywów i często zakładają najlepsze, jeśli chodzi o podejmowanie decyzji bez wszystkich istotnych informacji.
Matlin i Stang wyjaśniają że procesy poznawcze wybiórczo sprzyjają przetwarzaniu przyjemnych informacji, a nie nieprzyjemnych. Ta tendencja sprawia, że jesteśmy bardziej optymistyczni, pozytywni i myślimy przyszłościowo, wszystkie cechy, które pomagają nam funkcjonować w naszym codziennym życiu, ułatwiają nasze interakcje z innymi ludźmi.
Oprócz skupiania się na ogólnie pozytywnych rzeczach, Efekt Pollyanny wyjaśnia, że znacznie częściej zapamiętujemy przyjemne i pozytywne wspomnienia. Mamy nawet tendencję do wspominania neutralnych wydarzeń jako bardziej pozytywnych niż były w rzeczywistości, co często daje nam „różowe okulary” o naszej przeszłości i podsyca naszą nostalgię za minionymi dniami.
Ahh kiedyś to było…
Świetne czasy…
Mniej zmartwień…
Chociaż tendencja do optymizmu i znajdowania pozytywnych efektów jest bez wątpienia pożądaną cechą – i taką, która zapewnia korzyści dla naszego zdrowia i dobrego samopoczucia – bycie „Pollyanną” generalnie nie jest uważane za dobrą rzecz.
Istnieje coś takiego jak bycie zbyt pogodnym i optymistycznym.
Wiele osób lubi wykorzystywać zbyt optymistyczne i pogodne osoby, ponieważ jest im trudniej odmówić.
Wszyscy mamy swoje złe dni i trudne chwile, a nikt z nas nie może być cały czas Pollyanną.
Podobnie jak w przypadku większości rzeczy w życiu, najlepszym punktem jest zdrowa równowaga między pozytywnością i optymizmem, a także realizmem, poczuciem kontekstu i praktycznym zrozumieniem tego, co jest właściwe i kiedy.
Jak się okazuje, nawet ci z nas, którzy cierpią na depresję lub inne zaburzenia nastroju, mają wrodzoną zdolność skupiania się na pozytywach.
Potrzeba równowagi między optymizmem a realizmem jest podkreślana, gdy rozważamy, jak nasze uczucia do ludzi wpływają na nasze zachowanie. Gdybyśmy zawsze zakładali że wszyscy są dobrzy i skupiali się tylko na pozytywach, bylibyśmy wykorzystywani i moglibyśmy skończyć bez grosza przy duszy.
Ludzie bardziej lubią jednostki niż grupy, które tworzą te same osoby.
Ta tendencja do dostrzegania pozytywów w poszczególnych ludziach powoduje, że robimy „wyjątki” i – ogólnie – kontynuujemy nasz ustalony pogląd na grupę lub grupy, do których należą.
Interesującym dowodem wskazującym na istnienie pozytywnego nastawienia do osoby jest zjawisko ocen uczniów: studenci na ogół oceniają swoich profesorów znacznie wyżej niż same zajęcia, które prowadzą.
Nasze pozytywne postrzeganie poszczególnych ludzi od tysiącleci stanowi ewolucyjną przewagę, pomagając nam się dogadać i współpracować, aby przetrwać. Chociaż w dzisiejszych czasach prawdopodobnie mniej ważne jest łączenie się w celu przetrwania, pozytywne nastawienie ludzi do innych ludzi jest nadal spoiwem, które trzyma społeczeństwo razem i pomaga nam nawiązywać więzi.
Badania w wielu różnych obszarach i z kilku różnych perspektyw wykazały dowody na pozytywne nastawienie, ale dwa główne wątki badawcze rzucają światło na to zjawisko: język i starzenie się.
Jednym ze sposobów, w jaki badacze byli w stanie podkreślić istnienie efektu Pollyanny, jest analiza języka, którego używamy. Badanie, w którym oceniano ponad 100 000 słów w 10 różnych językach, wykazało, że istnieje uniwersalne i głęboko zakorzenione pozytywne nastawienie, które przekracza granice kraju, języka, kultury, a nawet częstotliwości używania słów (Dodds, 2015 Human language reveals a universal positivity bias).
Dane zebrano z Twittera, Google, Google Books, New York Times, napisów do filmów i programów telewizyjnych oraz tekstów muzycznych, a oceniane języki obejmowały angielski, hiszpański, portugalski, francuski, niemiecki, rosyjski, arabski, indonezyjski, koreański i chiński. W każdej próbce naukowcy znaleźli dowody na pozytywne ukierunkowanie- chociaż niektóre języki i źródła były bardziej podatne niż inne.
Odkrycia z tego znaczącego przedsięwzięcia podkreślają to, co teoretyzowano i postulowano przez psychologów od lat siedemdziesiątych XX wieku: że ludzie mają naturalną skłonność do „pollianizmu”.
Ta pozytywna stronniczość, która zachęca nas do zwracania uwagi na pozytywne aspekty życia, jest generalnie silniejsza u osób starszych niż u dzieci i młodzieży. Wiele badań wykazało, że wraz z wiekiem ludzie mają tendencję do zapamiętywania informacji bardziej pozytywnych niż negatywnych (Reed i Carstensen, 2012 The theory behind the age-related positivity effect.).
Niektórzy badacze postawili hipotezę, że pozytywne nastawienie jest spowodowane osłabieniem funkcji poznawczych, ale inni twierdzą, że pozytywne nastawienie jest obecne u zdrowych poznawczo starszych osób dorosłych i wynika ze zdolności jednostki do zmiany wysiłku umysłowego na bodźce związane z celem i z dala od rozpraszających lub nieistotnych innych bodźców.
Niezależnie od tego, czy ta stronniczość jest spowodowana zdrowym przetwarzaniem poznawczym, czy dysfunkcjonalnym, jasne jest, że starsi częściej koncentrują się na pozytywach w swoim życiu.
Na przykład wykazano, że starsi przypominają sobie większą część pozytywnych obrazów niż negatywnych w porównaniu z młodszymi ludźmi, kierują swoją uwagę na szczęśliwe twarze, z dala od złych lub smutnych twarzy i częściej niż osoby młodsze koncentrują się na pozytywnych cechach lub konsekwencjach swoich wyborów.
Być może ten zwrot w kierunku pozytywności u osób starszych wynika z mądrości, jaką może przynieść tylko wiek; nauczyli się mądrze wykorzystywać swoją uwagę, zamiast marnować ją na zamartwianie się negatywną stroną życia.
Niezależnie od wyjaśnienia, starsi wydają się doskonale nadawać do udzielania rad i pomagania młodszym ludziom skupić się na pozytywach.
Istnieje mnóstwo przykładów pozytywnego nastawienia, które możesz znać, takich jak:
Pamiętając pierwszą randkę ze swoim współmałżonkiem, myślisz raczej o podekscytowaniu i tym, jak dobrze się dogadujesz, niż o tym, jak bardzo byłeś zdenerwowany lub jak niezręczna była czasami rozmowa.
Wyszukujesz coś w Google i szybko przeglądasz obrazy, zauważając częściej pozytywne i szczęśliwe obrazy niż negatywne.
O ile nie przechodzisz przez szczególnie trudny okres, twoje wiadomości tekstowe, posty w mediach społecznościowych i e-maile do przyjaciół i rodziny zawierają więcej pozytywnych słów i odniesień niż negatywne.
Przeglądając listę słów lub grając w gry lub łamigłówki związane ze słowami (takie jak Scrabble, krzyżówki i wyszukiwanie słów), częściej myślisz i zauważasz pozytywne słowa niż negatywne.
Kiedy myślisz o swoim dniu, Twoja pamięć prawdopodobnie koncentruje się na dobrych rzeczach, które się wydarzyły, takich jak otrzymanie wiadomości od bliskiej Ci osoby, otrzymanie dobrych wiadomości na temat projektu w pracy lub zjedzenie szczególnie dobrego posiłku.
Jeśli ktoś poprosi Cię o opisanie siebie, prawdopodobnie zaczniesz od pozytywnych cech (np. opiekuńczy, zabawny, dobry słuchacz, odpowiedzialny).
Jeśli pomyślisz o doświadczeniach z dzieciństwa, takich jak wyjazd na letni obóz, twoje pozytywne wspomnienia z wędrówek i grania w piłkę będą bardziej istotne niż negatywne wspomnienia, takie jak tęsknota za domem.
W tym artykule omówiliśmy „efekt Pollyanny” i opisaliśmy ludzką skłonność do skupiania się na pozytywach. Przesłanie jest takie, że tak naprawdę jesteśmy zaprogramowani, aby dostrzegać dobro w życiu i zwracać uwagę na to, co pozytywne, co dobrze łączy się z rozwojem psychologii pozytywnej.
Jeśli zmagasz się z pozytywnym myśleniem i pozostaniem optymistycznym, użyj tego, aby przypomnieć sobie, że jesteś o wiele bardziej dobry w skupianiu się na pozytywach, niż myślisz. Pociesz się tym, że już jesteś w stanie spojrzeć na dobrą stronę.
Co myślisz o efekcie Pollyanny? Czy uważasz, że dotyczy to twojego własnego życia? Czy kiedykolwiek znudziło Ci się zbyt pozytywne i optymistyczne podejście w swoim życiu?
Dajcie mi znać w komentarzach!
Co myślisz o moim nowym wpisie na blogu?
A może masz pytanie dotyczące strategii lub techniki jak działać najlepiej?
Tak czy inaczej, chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia.
Więc śmiało, teraz udostępnij ten wpis na swoich social mediach i zobacz co inni mają do powiedzenia.
„Pollyanna” to klasyczna powieść dziecięca, pierwotnie wydana w 1913 roku. Akcja skupia się na dziewczynce o imieniu Pollyanna, która przybiera postawę optymizmu w obliczu trudnych sytuacji, dzięki czemu rozpala pozytywne emocje zarówno w sobie, jak i w innych. Historia skłania czytelnika do pozytywnego odniesienia do życia, aby w okolicznościach przechodzić od smutku do szczęścia.
Aby zapewnić jak najlepsze wrażenia, korzystamy z technologii, takich jak pliki cookie, do przechowywania i/lub uzyskiwania dostępu do informacji o urządzeniu. Zgoda na te technologie pozwoli nam przetwarzać dane, takie jak zachowanie podczas przeglądania lub unikalne identyfikatory na tej stronie. Brak wyrażenia zgody lub wycofanie zgody może niekorzystnie wpłynąć na niektóre cechy i funkcje.
Nie przegap wydarzeń live, podczas których omawiamy różne tematy i odpowiadamy na pytania, które pomogą Ci wyprzedzić konkurencję. Zarejestruj się na spotkania, których gospodarzem jest CEO UniqueSEO - Rafał Szrajnert.
Live odbywa się 1 w miesiącu i o terminie powiadamiamy tylko subskrybentów email.